¡feliz año nuevo!

Het is ons gelukt: we hebben ze doorgeslikt! Op iedere klokslag één. Twaalfmaal achter elkaar.

Woensdagavond 31 december 2014 staan we om 23.50 uur op het plein van Benissa, samen met wat losgeslagen jeugd en wat verdwaalde jonge gezinnen. 't Is niet feestelijk druk en er gaat geen vuurwerk komen. Maar we hebben wel wat anders: druiven!


Iedereen op het plein staat in de startblokken. Er wordt nerveus naar de klok getuurd, de flessen champagne, pardon, cava (! ) in de ene hand en de druiven in de andere. Een paar minuten voor twaalven gaan de flessen op de grond en de 'druivenglazen/bakjes' worden alvast geopend. Ik schraap m'n keel een beetje, gooi m'n schouders los, rek en strek mijn armen, ga een paar maal door de knieën en bereid me mentaal voor. Binnen een paar minuten weet ik of ik de test heb doorstaan of niet. Kees is zo mogelijk nóg nerveuzer. Hij weet immers dat zijn voorspoed afhangt van de actie die hij succesvol moet volbrengen in de eerste seconden van het nieuwe jaar.

Daar staan we dan: twee Hollanders die denken dat ze deze traditie net zo goed eer aan kunnen doen als al die Spanjaarden die reeds jaar in en jaar uit hebben bewezen de kunst machtig te zijn. We kijken met z'n allen omhoog naar de verlichte kerkklok. We weten: zo meteen barst het los en begint het gevecht om het geluk.

Whaa, madre mia, daar hoor ik de eerste! Gauw prop ik een groene druif in mijn mond en nog voordat de tweede slag klinkt, stop ik een tweede achter mijn kiezen. 't Gaat meer dan geweldig. Ik ben trots op mezelf. En dat voor een onervaren Hollander, denk ik bij de derde. Peace of cake. Geen centje pijn. Ik gooi er nog eentje in. En nog één. Wacht even. Dit gaat iets té snel: ik moet wel het ritme van de klok aanhouden: bij iedere slag een druif. Oké, nu heb ik de goeie slag te pakken. Daar gaat de zesde ... en de zevende, van je huppekee! Druif na druif verdwijnt er in mijn mond. Precies bij de twaalfde slag prop ik de twaalfde erin en slik 'm door.

Er dan is er enorme opluchting: ik heb het gered! Alle twaalf druiven op tijd naar binnen gewerkt. Dat betekent twaalf maanden lang voorspoed en geluk! Wie wil dat niet!? En nóg beter nieuws: Kees is ook geslaagd! Dubbelgeluk!

De klok houdt op te slaan, de flessen cava knallen en mensen wensen elkaar een 'feliz año nuevo'. Als ik goed luister, hoor ik wie wel en wie niet de druiventest heeft doorstaan ...

Wanneer is deze 'druiventraditie' begonnen? Begin 1900 deed ze haar intrede in Alicante (de provincie waar wij nu zijn). Er kwam, midden in de winter, een partij verse druiven aan. Om die goede oogst te vieren, werd toen bij iedere klokslag een druif gegeten. De reden waarom twaalf druiven worden gegeten, zou te maken hebben met de twaalf klokslagen om middernacht én met de twaalf maanden van het jaar erop, waarbij elke druif een maand geluk brengt.

uvas de la suerte