CACAO SAMPAKA

We leven in de 16de eeuw. Columbus bevindt zich op een Caribisch eiland en krijgt als eerste Europeaan een cacaodrank aangeboden. Hij kan het drankje niet waarderen: de smaak is veel te bitter. Een paar jaar later is Hernán Cortés (een 'conquistador') in Mexico, op zoek naar goud. Als de Azteken Cortés zien, menen ze in hem hun god Quetzalcoatl te herkennen (blanke huid, gele baard). Ter vergelijking:

Misschien dat onderstaand plaatje meer overtuigt:

Het verhaal wil dat de Azteken Cortés een gouden beker aanbieden met daarin een rode, bittere en gepeperde godendrank: Xocoatl.

Cortés weet, in tegenstelling tot Columbus, het geschenk wel op waarde te schatten. In 1519 schrijft hij: "De inboorlingen hechten zo'n grote waarde aan cacaobonen dat deze in heel het land worden aanvaard als geld voor de aankoop van noodzakelijke waren." Cortés legt de eerste cacaoplantages aan en zo vindt hij in deze vorm alsnog het goud waarnaar hij op zoek was ...

Via Cortés komt de cacao niet alleen in Spanje terecht maar ook in de Spaanse Nederlanden, om precies te zijn in Brugge, Antwerpen en Gent. Het begin van de wereldberoemde Belgische chocolade ...

De eerste warme chocoladedrank schijnen we te danken te hebben aan (Spaanse) monniken in Mexico. Zij passen de Azteekse drank aan aan de Spaanse smaakpapillen.

Ze maken de drank zoeter door rietsuiker en vanille toe te voegen.

Overigens, cacao is van meet af aan een 'superfood': de drank heeft niet alleen volgens de Azteken magische krachten ook Europese artsen geloven in de helende werking van de drank. Cacao als hersenvoedsel of antidepressivum. Geloven we dat eigenlijk niet nog steeds?

Lang blijft de chocoladedrank beperkt populair: alleen de Spaanse hoge klasse geniet ervan, want cacao is onbetaalbaar  De adellijke dames drinken hem niet alleen thuis een aantal malen per dag, maar nemen hem ook mee naar de mis. De bisschoppen zijn hier helemaal niet blij mee en komen daarom met een 'chocoladeconsumptieverbod' tijdens lange missen.

Overigens, er is speciaal servies voor het drankje:

Wat je ziet is een 'pocillo de chocolate' met een 'molinillo' (het stokje). In de 18de eeuw heeft iedere dame van stand minstens één zo'n pocillo in haar porseleinkast staan. 

Dankzij de dalende prijzen van cacao en suiker (rond 1900) gaan steeds meer mensen chocola drinken. Niet de Spanjaarden maar de Engelsen vinden midden 19de eeuw de chocoladetablet uit: chocola om te eten; niet Spanje maar vooral België speelt een voortrekkersrol als het gaat om nieuwe technologieën en marketingstechnieken.

Anno nu kun je nog steeds chocola drinken in Spanje, uiteraard. In Valencia doe je dat bij Valor, een naam van faam sinds 1881. Vooral in december kan het er zo druk zijn dat er rijendik staan te wachten om een tafeltje toegewezen te krijgen. En dat allemaal voor deze eeuwenoude godendrank: 

Hier vind je de Valor-website met allerlei interessante chocoladezaken: http://www.valor.es/en/chocolaterias-valor/

Maar natuurlijk kun je ook nog steeds chocola éten. Er zijn schitterende zaken waar je chocolade kunt kopen. Petra en Martin nodigen ons uit om naar Cacao Sampaka te gaan.

Cacao Sampaka is een waar paradijs voor de chocoholic. Wij lopen ernaartoe op een mooie dag in februari. We hebben ons nog niet zo lang geleden geïnstalleerd in het appartement in de calle Luis Santángel. Wij wonen in Ruzafa, de multiculturele, hippe tak van de chique wijk Eixample. Sampaka ligt in het chiquere deel. Onderweg komen we gevels als deze tegen:

Overal in Valencia maar vooral in Eixample kom je deze 'Modernismo- architectuur' tegen. Stijlvol! 

Maar ook dit soort reclame kom je er tegen:

"Tu abuela está harta!" Je oma is het zat! En dat moet dan een aansporing zijn om voortaan je kleding bij bedrijf X te laten herstellen/vermaken. Hmm, stijlloos!
Wat ik dan wel weer humor vind, is dit bord bij de ingang van een café:

De beroemde Frida Kahlo (http://www.fkahlo.com/) zegt tegen haar arts: "Als u me deze tequila laat (in)nemen, beloof ik u niet te drinken op mijn begrafenis."

We zijn er! Cacao Sampaka is bereikt! Dit is de buitenkant:

En dit de binnenkant:

Alle producten komen uit eigen 'keuken' en zijn puur natuur (geen synthetische toevoegingen enzo). Er is een winkel online: cacaosampaka. Het is moelijk kiezen maar uiteindelijk kopen we dit:

De inhoud van de doos is voor thuis, maar we proeven nu meteen iets in de winkel annex het café:

 

Met een bijzonder uitzicht:

Nu we de chocoladebuit binnen hebben, lopen we op aanraden van Petra en Martin ook nog even binnen bij café Balli:

 

Dit café ligt in het uitgaansgebied Cánovas. In Balli kun je op ieder moment van de dag terecht voor van alles en nog wat. Wij drinken er koffie:

Tijd om naar huis te gaan en de buit uit te pakken:

Misschien nog een koffietje erbij?